Biografisch drama van Jon S. Baird (Cass; Filth) met Steve Coogan (The trip; Ideal home) als Stanley ‘Stan’ Laurel en John C. Reilly (Holmes & Watson; Carnage) als Oliver ‘Ollie’ Hardy. Het verhaal begint in 1937 tijdens de opnames van ‘Way out West’, maar speelt daarna in 1953 als het duo in zijn nadagen is. Ze tobben met hun gezondheid, hebben financiële problemen, maar besluiten nog één keer een tour te maken langs theaters in Groot-Brittannië en Ierland. Intussen blijft Laurel tegen beter weten in werken aan een nieuwe film. De recensenten geven 3-4 sterren. Joyce Roodnat (NRC 8-1-’19): ‘(…) Jon S. Baird, een Schots-Britse tv-regisseur die zich weinig gelegen laat liggen aan de Hollywoodse zelfverheerlijking. Hij is overduidelijk dol op Laurel en Hardy maar dat verhindert niet dat hij onbarmhartig twee uitdovende mannen laat zien. (…)’ Pauline Kleijer (Volkskrant 9-1-’19): ‘(…) Stan & Ollie is een enigszins brave, bitterzoete, vriendelijke film, die het niet moet hebben van groots…
Lees verder
Biografisch drama van Jon S. Baird (Cass; Filth) met Steve Coogan (The trip; Ideal home) als Stanley ‘Stan’ Laurel en John C. Reilly (Holmes & Watson; Carnage) als Oliver ‘Ollie’ Hardy. Het verhaal begint in 1937 tijdens de opnames van ‘Way out West’, maar speelt daarna in 1953 als het duo in zijn nadagen is. Ze tobben met hun gezondheid, hebben financiële problemen, maar besluiten nog één keer een tour te maken langs theaters in Groot-Brittannië en Ierland. Intussen blijft Laurel tegen beter weten in werken aan een nieuwe film. De recensenten geven 3-4 sterren. Joyce Roodnat (NRC 8-1-’19): ‘(…) Jon S. Baird, een Schots-Britse tv-regisseur die zich weinig gelegen laat liggen aan de Hollywoodse zelfverheerlijking. Hij is overduidelijk dol op Laurel en Hardy maar dat verhindert niet dat hij onbarmhartig twee uitdovende mannen laat zien. (…)’ Pauline Kleijer (Volkskrant 9-1-’19): ‘(…) Stan & Ollie is een enigszins brave, bitterzoete, vriendelijke film, die het niet moet hebben van groots drama. Alles draait om de lichte toets, met uiterst secuur vormgegeven komische kunststukjes, die tonen hoezeer Laurel en Hardy hun vak beheersten. Daarmee is het ook een film van de acteurs, die uitstekend zijn. (…)’ De film was genomineerd voor een Golden Globe (Reilly) en drie BAFTA’s.
Verberg tekst