Natuurlijk heeft verwende prinses Arabella niet de geringste cadeauwens voor 5 december: ze wil Sinterklaas zelf! En ja hoor, als het zover is, staat er een groot pak in het paleis en zo heeft Arabella haar eigen Sinterklaas. Maar Sint zelf heeft grote moeite met deze gang van zaken. Het feit dat hij met het vliegtuig naar Nederland is gekomen in plaats van met de stoomboot alleen al... En hoe moet het nu met de cadeautjes voor alle andere kinderen? Maar daar heeft prinses Arabella iets op bedacht, al loopt ook dát heel anders dan anders. Inmiddels het zevende deel in deze uitvoering in de serie over het donkere prinsesje met aandoenlijke knoedeltjes kroeshaar die boven haar kroontje uitsteken. Prentenboek met paginagrote illustraties in dunne zwarte lijnen, ingekleurd met sprekende, uitvloeiende kleuren. De situatie op het voorplat - de Sint samen met Arabella op een zebra - komt niet voor in het verhaal. Vanaf ca. 4 jaar.

Prinses Arabella wil maar één ding hebben voor Sinterklaas en dat is Sinterklaas zelf. De verwende prinses krijgt haar zin. Haar moeder laat Sinterklaas in Spanje ophalen met het vliegtuig en leveren in een groot pak. De Sint is helemaal van zijn melk omdat niets loopt zoals anders: geen stoomboot, geen Pieten, geen paard, en hoe met het dan met de pakjes?
Het gegeven van een prinses die de Sint zelf wil voor Sinterklaas is origineel en grappig. Maar daarmee is het beste over dit boek dan ook gezegd. Het verdere verloop van het verhaal is behoorlijk flauw, en de afloop voorspelbaar. Ook de taal kan geenszins bekoren. De schreeuwerige illustraties tenslotte missen dynamiek. En oh ja, de Pieten zijn van allerlei rassen: zwart, minder zwart, blank en Aziatisch. De nieuwe standaard?