De bedachtzame Simon en de hartstochtelijke idealist Willem zijn bevriende oud-studenten en vochten in de Belgische oorlog. In het zuidelijkste Limburg willen ze een kolonie stichten om beschaving te brengen. In zijn memoires kijkt Simon met diepe spijt terug op dit project. Hij had direct al naar zijn innerlijke stem moeten luisteren maar verbrak omwille van Willems idealen de banden met familie en vrienden. Er wordt vanuit twee perspectieven verteld. De lezer blikt met Simon terug vanuit 1871 en leeft mee met de sombere, angstaanjagende gebeurtenissen vanaf 1831. Een boeiend en doorwrocht boek waarin de personages vergeefs strijden tegen de ontzielde natuur, het door mijngangen zinkende en ineenstortende landschap, maar ook tegen de innerlijke natuur waarin begeerte, hebzucht en wanen de overhand krijgen. Beeldend en tastbaar beschreven. De schrijver (1947) ontleende zijn inspiratie aan ideeën van Robert Garcet (1912-2001), paleontoloog, esotericus, pacifist en kunstenaar die tussen 1951 en 1965 in Bassenge ten zuiden van Maastricht van vuursteen de toren Eben-Ezer bouwde. Masquer le texte